A sad story this time......
In Balmesh we had two neighbours. One was called Anne, and lived with her husband and son a few hundred yards down the road towards the village.
Our other neighbour was Elaine....
Een verdrietig verhaal deze keer...
In Balmesh hadden we twee buurvrouwen. De ene, die Anne heette, woonde een paar honderd meter verder richting het dorp.
Onze andere buurvrouw heette Elaine....
She lived further up the hill with her husband, 2 small dogs, in a cottage that we could see from our breakfast-table, and there were 5 donkeys in the field....
Zij woonde verder de heuvel op, met haar man en twee kleine hondjes, in een cottage, dat we vanaf onze ontbijttafel konden zien....en er waren 5 ezels in hun weiland....
After we had lived in Balmesh about a year, we heard that Elaine was diagnosed with ovarian cancer. I did not know her very well, so I visited her. because I did have breast cancer two years before, and had chemo and radiation, we could talk about it. She had an operation first, and then chemo.
Nadat we een jaar in Balmesh hadden gewoond, hoorden we dat bij Elaine eierstokkanker was vastgesteld. Ik kende haar toen nog niet goed, dus ik ging erheen. Omdat ik zelf twee jaar daarvoor borstkanker had gehad met chemo en bestraling konden we er over praten. Zij kreeg eerst een operatie, en toen ook chemo.
When the chemo was finished we went out for the day, to celebrate. On the way home we heard that our other neighbour, Anne, was in hospital.
Because it was lambing time, I looked after all the pet lambs (hence Midge, see previous story). Fluffy was one of those lambs....
Toen de chemokuren waren afgelopen gingen we samen een dagje uit, en op de terugweg hoorden we dat onze andere buurvrouw Anne in het ziekenhuis lag.
Omdat in die tijd niewe lammetjes kwamen, zorgde ik voor alle lammetjes die geen moeder hadden (vandaar Midge - zie vorig verhaal). Fluffy was een van die lammetjes...
She was not big friends with Midge, because Fluffy always stood with her front feet in the red box, and Midge wanted that too....
Ze was niet zulke goeie vriendjes met Midge, want Fluffy stond altijd met haar pootjes in de rode doos, terwijl Midge dat ook wel graag wilde...
Sadly, Fluffy did not survive, and about the same time Anne told us she had cancer of the pancreas, and was given two years. She died two months later. She was only 53. Elaine and I sat next to each other in church at the funeral service, and we felt that we were only two left in the boat now.
Anne's husband and son came over to have a meal with us regularly. It was a sad time, because around the same time I found a sweet little calf 'Ernest' dead one morning (left in the photo). The black calf is Angus, who is mentioned on one of the other borders in the quilt. On a farm, death is always round the corner....
Jammer genoeg heeft Fluffy het niet gehaald, en ongeveer indezelfde tijd vertelde Anne ons dat ze alvleesklierkanker had en nog twee jaar te leven had. Zij overleed na een paar maanden, ze was nog maar 53. Elaine en ik zaten naast elkaar in de kerk tijdens de begrafenisdienst, en we hadden het gevoel dat we nu nog maar met z'n tweetjes in het bootje zaten. De man van Anne en haar zoon kwamen daarna regelmatig bij ons eten. Het was een droevige tijd, ook al omdat ik in diezelfde tijd een lief klein kalfje 'Ernest' 's morgens dood in de stal vond (de zwart-witte links op de foto). Het zwarte kalfje is Angus, die op de andere rand in de quilt staat. Op een boerderij is de dood altijd dichtbij....
After a few months Elaine had to have more chemo. It was a great disappointment, and I made a small cushion for her of her little house in tapestry, surrounded with quilting fabric. It was the view from our morning room.
Na een paar maanden bleek dat Elaine weer chemokuren moest hebben. Het was een vreselijke teleurstelling, en ik maakte een kussentje voor haar van hun huisje in gobelin met stofjes eromheen. het was het gezicht op haar huisje vanuit onze ontbijtkamer.
During the next spring there was another rejected lamb, that we called Larry. Here is a picture of Larry in the orchard, with Midge, who was a year older...
De lente daarop was er weer een wees-lammetje, die we Larry noemden. Hier staat Larry in de boomgaard met Midge, die dus al een jaar ouder was..
Elaine loved Larry, and I made a small oilpainting for her, where she is cuddling Larry, with her house in the background.... She was very happy with it.
Elaine was er weg van, en ik maakte een olieverf schilderijtje voor haar, waar ze Larry aan het knuffelen was, met haar huisje in de achtergrond... Ze was er erg blij mee.
Things did not go well with Elaine, and a year later, a year before we moved to Wales, she died. She was 57. She had become my best friend, and I missed her terribly (still do). Her husband came to have a meal with us several times, and I felt as if I could still do something for Elaine.
My morning walk through the fields was not so attractive anymore, because as soon as I got to the top of the field I could see her house...
Het ging niet goed met Elaine, en een jaar later ,een jaar voordat wij naar Wales verhuisden, overleed ze.
Ze was 57. Ze was mijn beste vriendin geworden, en ik miste haar vreselijk (nog steeds). Haar man kwam ook geregeld bij ons eten, en het was net of ik dan toch nog iets voor Elaine kon doen.
Mijn wandeling door de weilanden elke morgen was nu niet meer zo aantrekkelijk, want ik zag haar huisje zogauw ik de hoek omging boven in het weiland...
Next time you can see how the little blocks look around the letters. At our quilt group we have sorted them out in order....
Volgende keer kun je zien hoe de kleine blokjes om de letters heen komen te staan. Op de bee hebben we ze al wat bij elkaar gezocht...
My back is getting a little better, but I cannot sit for a long time yet, so there is not a lot of progress with the quilt... but that will come.
Have a great day,
Met mijn rug gaat het iets beter, gelukkig, maar ik kan nog niet erg lang zitten, dus de quilt is niet erg opgeschoten.....maar dat komt wel.
Groetjes
Jane