Shush, someone at work.... Ssssttt, hier wordt gewerkt....

While I am very busy sewing the last borders on my Baltimore quilt, I realised that I did not yet show the last few blocks. Two of them are somewhere else in my blog, but it saves you searching for them...
This is the 'Ruched Rose Lyre', with a rose that took several years off my life, because the ribbon was so stiff!!

Terwijl ik druk bezig ben de laatste randen aan de Baltimore te zetten, bedenk ik mij dat ik de laatste blokken nog niet heb laten zien. Nou ja, twee ervan staan al ergens op het blog, maar dan moet je weer zo zoeken....
Dit is de 'Ruched Rose Lyre', met een roos waar ik bijna grijze haren van kreeg, omdat het lint wat ik gebruikte zo stijf was!!

Then there are the violets. I always loved those sweet little flowers, and a small black and white picture of this block in Dunton's Old Quilts caught my eye. I just had to re-draw it...

Dan nog de viooltjes. Dat heb ik altijd al zulke schattige bloemetjes gevonden. Dit blok heb ik getekend naar een klein zwart-wit fototje in een boek van Dunton boordevol met antieke applique quilts.

Once again the Clippership, which I named after my grandfather's ship, the Concordia.

En dan als laatste nog eens het Clippership, die ik vernoemd heb naar het schip van mijn grootvader, de Concordia.

This block always brings back memories.
In September 1975 I left Holland for England, to work there for a year, but I  stayed...!
The journey was overnight from Rotterdam to Hull, and it was very stormy. I was the only one still wandering around on an almost empty deck at 9.00 in the evening. there were a few green faces, and of course the staff, who were used to it. Perhaps I inherited it from my grandfather..?

Dit blok roept altijd enorm veel herinneringen op.
In September 1975 vertrok ik naar Engeland, officieel voor een jaar, maar ik bleef....!
De nachtreis was per boot van Rotterdam naar Hull. Het was windkracht 10, en ik was de enige die om 9 uur 's avonds nog rond liep te zwerven op een bijna leeg dek. Er waren nog wat groene gezichten, en dan natuurlijk de bemanning, die er ook wel tegen kon. Zou ik dan toch de zeebenen van mijn Opa hebben geerfd?

When I had arrived at Hull station, I really felt like a nice cup of coffee. And I could try out my school-English....
The coffee arrived, but what I didn't know was that making coffee in England at that time was not quite the same as in Holland.... A cup brim-full with what looked like dish-water......
Fortunately real filter-coffee has caught on since then...!

Eenmaal aangekomen  de volgende morgen op het station in Hull, had ik vreselijke zin in een lekker kopje koffie. En kon ik meteen mijn school-engels uitproberen.....
De koffie kwam, dus dat was gelukt, maar wat ik niet wist was dat ze toen nog niet erg veel van koffie zetten afwisten in Engeland..... Een kop boordevol met iets wat op afwas-water leek....
Gelukkig is dat tegenwoordig wat beter...!

One of the last jobs, enbroidering the rose-hairs. I use the silk that I normally use for goldwork....

Een van de laatste karweitjes, de roos-haartjes borduren. Ik gebruik daar de zijde voor, die ik normaal altijd gebruik in goudwerk....

And last night, the very last little flower....Mormeltje is inspecting the work, just in case something goes wrong...

En gisteravond, het allerlaatste bloempje.... Mormeltje zit er met haar neus bovenop, om te kijken of het wel goed gaat....

I have had a little rest, so on with the work...!

Nu ben ik weer wat bijgekomen, en ga weer verder met de randen.....

Have a nice day!

Fijne dag!
Jane